Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Η οπλιτική φάλαγγα,που χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικός σχηματισμός στις πόλεις κρατοί της Ελλάδας,διαμορφώθηκε περί τον 8ο π.Χ. αιώνα από τον τύραννο του Άργους Φειδωνα,αντικαθιστώντας τις βιοτικές,επίπεδες και Μυκηναϊκές ασπίδες με μια μεγαλύτερη ,καμπυλωτή και στρόγγυλη,που ονομαζόταν όπλον,και ήταν Καρική εφεύρεση.Στη συνέχεια,οι Σπαρτιάτες εφάρμοσαν για πρώτη φορά την οπλιτική φάλαγγα,στον Α' Μεσσηνιακό πόλεμο,κατανικώντας τους Μεσσήνιους.Στους αιώνες που ακολούθησαν οι Σπαρτιάτες αναδείχτηκαν στους φοβερότερος οπλίτες που είχε γνωρίσει η αρχαϊκή και κλασσική Ελλάδα,πριν την έλευση της λοξής φάλαγγας του Ξενοφώντα και του Πελοπίδα,και της μακεδονικής φάλαγγας του Φιλίππου και του Αλέξανδρου.
Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΛΙΤΙΚΗΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ
Οι οπλίτες που στελέχωναν τις φάλαγγες ήταν κατά βάση αγρότες και γαιοκτήμονες,όσοι δηλαδή είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν κράνος,θώρακα,ασπίδα,τον εξοπλισμό τους δηλαδή.Εξαίρεση αποτελούσε η Σπάρτη,όπου οι πολίτες-στρατιώτες της ήταν μια κοινότητα γαιοκτημόνων οπλιτών,και ανατρέφονταν σύμφωνα με τους νόμους του Λυκούργου.Όσοι πολίτες δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να προμηθευτούν τον εξοπλισμό,κατατάσσονταν στα ελαφρότερα σώματα (ψιλοί) σε περίοδο πολέμου.Μέχρι τους περσικούς πολέμους οι πόλεμοι ήταν τοπικοί και μικρής διάρκειας.Η μια φάλαγγα έπρεπε να διάσπαση την άλλη,και όταν η τελευταία υποχωρούσε,η μάχη τέλειωνε.Οι ιππείς και οι τοξότες έπαιζαν δευτερεύοντα ρολό.

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
Υστέρα από την Ιωνική επανάσταση του 499 π.Χ.,που έγινε με την βοήθεια των Αθηναίων και των Ερετριων,ο Πέρσης στρατηγός Μαρδόνιος,ύστερα από διαταγή του βασιλιά Δαρείου Α',εισέβαλε στη Θράκη,το 492 π.Χ.,όπου νίκησε τους οδρυσους,άλλα ο στόλος του καταστράφηκε στη χερσόνησο του Άθω,στο σημερινό Άγιο Ορός.Αργότερα,το 490 π.Χ.,ο Δατης και ο Αρταφέρνης,αποβιβάστηκαν στον Μαραθώνα,όπου νικήθηκαν από τους Αθηναίους και Πλαταιείς οπλίτες υπό τις διαταγές του Αθηναίου στρατηγού Μιλτιάδη.Μέτα την πρώτη γενικευμένη σύγκρουση με τους Πέρσες,οι Έλληνες ενίσχυσαν τις οπλιτικές φάλαγγες με περισσότερο ιππικό,και περισσότερα σώματα βολής,που οι Πέρσες διέθεταν άφθονα.Το 480 π.Χ.,ο Μαρδόνιος με τον νέο βασιλιά Ξέρξη Α' επέστρεψαν με έναν κολοσσιαίο στρατό,με σκοπό να κατακτήσουν την Ελλάδα,μια και καλή.Οι Έλληνες έστειλαν να τον καθυστερήσει ένα σώμα 300 Σπαρτιατών,1.000 λακόνων περίοικων,1.000 ειλώτων,1.000 Κορινθίων,2.120 Αρκάδων,80 Αργείων,300 Φλιασίων,1.000 Λοκρών,1.000 Φωκέων και 700 θεσπιεων,με επί κεφαλής τον Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα από την δυναστεία των Αγιαδών.συγκρούστηκαν στις Θερμοπύλες,και όταν οι Πέρσες υστέρα από την προδοσία του ρουφιάνου εφιάλτη του περικύκλωσαν,ο Λεωνίδας έδωσε διαταγή να φύγουν όλοι,έμεινε μονό αυτός με τους 300,και άλλοι 700 θεσπιεις,πολεμώντας τους βάρβαρους,μέχρι που έπεσαν όλοι ηρωικά στη μάχη.
Τον επόμενο χρόνο,το 479 π.Χ.,οι ενωμένοι Έλληνες υπό τον Παυσανία νικήσαν χάρης στην οπλιτική φάλαγγα τους Πέρσες στην αποφασιστική μάχη των Πλαταιών.Ήταν ίσως η πιο ένδοξη στιγμή της οπλιτικής φάλαγγας.

ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Στο διάστημα που μεσολάβησε από το τέλος των περσικών πόλεμων (479 π.Χ.) μέχρι την έναρξη του πελοποννησιακού (431 π.Χ.) ελάχιστα πράγματα άλλαξαν στην τακτική της οπλιτικής φάλαγγας.Κατά τη διάρκεια του πελοποννησιακού πόλεμου,εμφανίστηκε ένα νέο είδος πολεμιστή,του πετλαστη,οπλισμένου με μια μικρή ασπίδα θρακικής προέλευσης,την πελτη,με δυο ακόντια και ένα ξίφος,και έμελλε να είναι ο φόβος και ο τρόμος των οπλιτών.Στη μάχη της Αμφίπολης άλλωστε,ο Σπαρτιάτης έφορος Βρασίδας και ο Αθηναίος στρατηγός Κλέωνας έπεσαν νεκροί από ακόντια Θράκα και Μακεδόνα πελταστη αντίστοιχα.
πελταστης
Προς το τέλος του πόλεμου,όταν οι επιχειρήσεις ήταν κυρίως ναυτικές,ο εξοπλισμός των οπλιτών έγινε ελαφρύτερος,για την ακρίβεια κράτησαν μονό την ασπίδα και το κρανος από τον αμυντικό εξοπλισμό,και ενισχύθηκαν από τοξότες.

ΥΣΤΕΡΗ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Στην εποχή που μεσολάβησε από το τέλος του πελοποννησιακού πόλεμου,μέχρι την έλευση των Μακεδόνων στην πολίτικη σκηνή της Ελλάδας,οι οπλίτες ενισχύθηκαν με ελαφρύτερα σώματα ψηλών (τοξωτών,ακόντιστων,σφεντονιστων,πελταστων).Τρανό παράδειγμα αυτής της νέας τάσης αποτελούν οι Μύριοι, που πολέμησαν ως μισθοφόροι στο πλευρό του σφετεριστή του περσικού θρόνου Κύρου,των όποιων αξιωματικός ήταν ο Αθηναίος ιστορικός Ξενοφώντας,και αναφέρει την δράση του περιβόητου αυτού εκστρατευτικού σώματος στο αργό του Κύρου ανάβασης.Αργότερα,κατά τη διάρκεια του Κορινθιακού πολέμου,ο Αθηναίος στρατηγός Ιφικράτης εισήγαγε ενά νέο είδος οπλίτη με μικρότερη ασπίδα και ελαφρύτερο θώρακα,για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους πελταστες,στη συνέχεια τον μιμήθηκαν και αλλοι.Καινοτόμοι στον τρόπο διεξαγωγής μαχών των οπλιτών ήταν οι Θηβαίοι στρατηγοί Επαμεινώνδας και Πελοπίδας,που εισήγαγαν την λεγόμενη λοξή φάλαγγα,με την όποια νικήσαν τους Σπαρτιάτες στη μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ.,άλλα νικήθηκαν μαζί με τους Αθηναίους από τους Μακεδόνες υπό τον βασιλιά Φίλιππο Β' στην μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ.

ΙΦΙΚΡΑΤΙΟΣ ΟΠΛΙΤΗΣ
ΟΠΛΙΤΗΣ 8ου ΑΙΩΝΑ

ΟΠΛΙΤΗΣ 7ου ΑΙΩΝΑ

ΟΙ ΜΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΡΟΥ

ΣΠΑΡΤΙΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ















Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

ΡΩΜΑΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

ΡΩΜΑΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
Ο Ρωμαϊκός στρατός για αιώνες αποτελούσε μια από τις πιο αποτελεσματικές στρατιωτικες μηχανές όλων των εποχών.Σε αυτό δε συνέβαλλε τόσο η άρτια εκπαίδευση και η σιδερένια πειθαρχία των λεγεωνάριων,όσο το φοβερό σύστημα διοίκησης των ρωμαίικων επιτελείων.Με τις πανίσχυρες λεγεώνες της ρωμαϊκή αυτοκρατορία πραγματοποίησε τις ιμπεριαλιστικές της τάσεις,από τους Σημνιτικούς πολέμους,μέχρι την κατάκτηση της Βρετανίας το 43μ.Χ.Οι Ρωμαίοι λεγεωναριοι δεν ήταν όμως ανίκητοι,υπέστησαν βαριές ήττες από τους Καρχηδόνιους στη μάχη των κανών,από τους Πάρθους το 52π.Χ.,και φυσικά την τρομερή σφαγή στον Τευτομβουργιο δρυμό το 9μ.Χ.Μετά τη μαζική εισχώρηση βαρβάρων μισθοφόρων στο ρωμαϊκό στρατό,τον χωρισμό της αυτοκρατορίας σε ανατολική και δυτική και τις συνεχείς έριδες μετάξι των αυτοκρατόρων,ο ρωμαϊκός στρατός εκφυλιστικέ και εκγερμανιστικε στη δύση,ενώ στη ανατολή,με την πάροδο του χρόνου προσαρμοστικέ στα νέα δεδομένα της τακτικής του πόλεμου.

ΛΕΓΕΩΝΑ
Η λεγεώνα αποτελούσε την βασικότερη στρατιωτική μονάδα πεζικού των Ρωμαίων.Κατά την δημοκρατική περίοδο (509-27 μ.Χ.),οι λεγεωναριοι ήταν ιμη-επαγγελματίες στρατιώτες,που υπηρετούσαν για περιορισμένο χρονικό διάστημα,συνήθως σε περιόδους πόλεμων.Πλήρως επαγγελματίες στρατιώτες έγιναν νταν ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Οκταβιανός Αύγουστος,χρειάστηκαν έναν μόνιμο στρατό για τη διαφύλαξη των συνόρων και έτοιμο για κάθε επιχείριση.Τις λεγεώνες συνοδεύανε οι αουξιλες ,στελεχωμένες με μη-Ρωμαίους υπηκόους,και συχνά βάρβαρους,από τις επαρχίες τις αυτοκρατορίας.Μετά το διάταγμα του Καραχαλα το 212μ.Χ.,όλοι οι ελεύθεροι υπήκοοι της αυτοκρατορίας ήταν Ρωμαίοι πολίτες,κατατάχθηκαν για πρώτη φόρα αλλοεθνείς λεγεωναριοι.Μετά τον θάνατο του Ιουλιανού του παραβάτη,έως την εποχή του Ιουστινιανού και του Ηράκλειου,οι λεγεώνες αντικαταστάθηκαν από μισθοφορικούς και υμιεππαγγελματικους στρατούς,.


ΓΝΩΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΤΡΙΑΡΙΟΙ
Οι τριαριοι  αποτελούσαν την πρώτη σειρά των λεγεωνων κατά τη δημοκρατική περίοδο.


ΠΡΊΓΚΙΠΕΣ
Οι πρίγκιπες αποτελούσαν την δεύτερη σειρά των λεγεωνων κατά τη δημοκρατική περίοδο.


ΧΑΣΤΑΤΕΣ
Οι χαστατες αποτελούσαν την τρίτη σειρά των λεγεωνων κατά την δημοκρατική περίοδο.




ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΕΣ
Στο ρωμαϊκό στρατό υπήρχε πληθώρα ακροβολιστων πολεμιστών,τοξωτών,σφενδονιστων,ακοντιστων,που έπαιζαν συνήθως δευτερεύοντα ρολό.
ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΣ ΥΣΤΕΡΟΡΩΜΑΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
ΡΩΜΑΙΟΣ ΙΠΠΕΑΣ










Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

ΑΝΝΙΒΑΣ ΒΑΡΚΑΣ Ο ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΣ

ΑΝΝΙΒΑΣ, ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ (247-183 π.Χ.)

Ο Αννίβας Βάρκας ήταν Καρχηδόνιος στρατηγός και κρατικός λειτουργός γεννήθηκε στην Καρχηδόνα το 247 π.Χ.,ήταν γιος του Αμίλκα Βάρκα που συγκρούστηκε με τους Ρωμαίους κατά τον Α' Καρχηδονιακό πόλεμο (264-241 π.Χ.)Το όνομα του σημαίνει χάρη του Βάαλ.Έτρεφε μεγάλο μίσος εναντίον της Ρώμης,και ύστερα από την κατάληψη του σαγουντου στην Ισπανία,πήρε την άδεια της καρχηδονιακής κυβέρνησης να επιτεθεί στη Ρώμη.Με έναν <<εξωτικό>> στρατό 50.000 πεζών,50 ελεφάντων και 10.000 ιππέων,μισθοφόροι και υποτελείς σύμμαχοι της Καρχηδόνας,εκστράτευσαι κατά της Ρώμης το 218 π.Χ.Πέρασε τα Πυρηναία και τις Άλπεις,εισβάλλοντας στην Ιταλία,οπου νίκησε τους Ρωμαίους,ενισχυμένος από 15.000 Γαλάτες,στην μάχη του ποταμού Τρεβία (218π.Χ.),στη μάχη της Τρισαμενης λίμνης (217 π.Χ.),και στη μάχη των Καννών (216 π.Χ.),όπου οι Ρωμαίοι υπέστησαν συντριπτική ήττα από τους Καρχηδόνιους,στη συνέχεια αποσύρθηκαν στη Ρώμης και τα άλλα αστικά κέντρα,ενω ο Αννίβας λεηλατούσε την ιταλική χερσόνησο.Απείλησε και την ίδια την Ρώμη,τότε κυκλοφόρησε η περίφημη φράση <<Ηannibal antes portes>> (o Αννίβας προ των πυλών).Στρατηγικά σφάλματα όμως έκαναν την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ των Ρωμαίων.ο Ρωμαίος στρατηγός Σκιπίωνας αποβιβαστικέ στην Βόρεια Αφρική το 203 π.Χ.,και οι Καρχηδονιοι διέταξαν τον Αννίβα να επιστρέψει πίσω.Ο στρατός του υπέστη βαριά ήττα στη μάχη της Ζάμας το 202 π.Χ.,και οι καρχηδονιοι δέχτηκαν τους ταπεινωτικούς όρους των Ρωμαίων.Ο Αννίβας ζήτησε καταφύγιο στην αυλη του βασιλιά των Σελευκιδών Αντιόχου Β'.αργότερα,αυτοκτόνησε με δηλητήριο για να μην παίσει στα χέρια των Ρωμαίων.Αν είχε καταλάβει τη Ρώμη η πορεία του μεσογειακού χώρου θα ήταν διαφορετική.

ΕΛΕΦAΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΝΙΒΑ
ΡΩΜΑΙΟΙ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΙ



ΛΥΒΙΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΤΩΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΩΝ





Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΜΈΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Γ' Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ (356-323 π.Χ.)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γεννήθηκε στην Πέλλα,πατέρας του ήταν ο Φίλιππος β' και μητέρα του η Ολυμπιάδα,κόρη του βασιλιά των μολοσσών Νεοπτόλεμου,και από αυτούς του δυο διαμορφώθηκε η προσωπικότητα του.Από μικρός έδειξε μεγάλη αγάπη για την ιππασία και τα γράμματα,δάσκαλος του ήταν ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης.σε ηλικία 18 χρόνων πολέμησε πλάι στον Φιλίπο στη μάχη της Χαιρώνειας το 338π.Χ.,ενώ μετά την δολοφονία του Φιλίππου από τον Παυσανία,που ήταν βαλτός της Ολυμπιάδας ο Αλέξανδρος στευθηκε βασιλιάς της Μακεδόνας ως Αλέξανδρος Γ' των Αργεαδών,βασιλιάς της Μακεδονίας.Σχεδόν αμέσως ξεκίνησε την υλοποίηση του όνειρου του πάτερα του,την πανελλήνια εκστρατεία κατά της περσικής αυτοκρατορίας,κάτι που είχε προσπαθήσει το 396 π.Χ. ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Αγησίλαος,άλλα τον πρόλαβε ο κορινθιακός πόλεμος.Με έναν στρατό 40.000 ανδρών νίκησε τους Πέρσες στις μάχες στην Ισσός,του Γρανικού ποταμού,στα Γαυγάμηλα και τους Ινδούς στη μάχη του Υδάσπη ποταμού,καταλύοντας την περσική αυτοκρατορία,διώχνοντας όμως ανθρωπιά στους υπηκόους της και απαλλάσσοντας τους από τη βαριά φορολογία του Μεγάλου Βασιλέα.Φέρθηκε καλά στην οικογένεια του βασιλιά Δαρείου Δ',του τελευταίου αχαιμενιδη βασιλιά,ενώ τιμώρησε με θάνατο τον δολοφόνο του τον Βυσσο.Πέθανε το 323 π.Χ. στην Βαβυλώνα,μετά από γλέντι,πιθανός δηλητηριάστηκε από πολίτικους του αντίπαλους.




ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές φυσιογνωμίες της παγκόσμιας ιστορίας,δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί Ρωμαίοι στρατηγοί και αυτοκράτορες τον μιμήθηκαν όσον άφορα τη στρατηγική του σκέψη,άλλα και την μακεδονική φάλαγγα,τον φοβερό στρατιωτικό σχηματισμό της αρχαιότητας,που δημιουργήθηκε από τον Φίλιππο βασισμένη στον Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα.Οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν παρόμοιους σχηματισμούς ενάντιων των Πάρθων.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Αρκετοί τον έχουν χαρακτηρίσει ιμπεριαλιστή,ένας ορός που δε στέκει,για τον απλούστατο λόγο ότι χτύπησε τους Πέρσες,που παλιότερα είχαν προσπαθήσει αρκετές φορές να σκλαβώσουν τις ελληνικές πόλεις,νικήθηκαν όμως,και σε αυτό έπαιξαν καθοριστικό ρολό οι πιο ένδοξες πόλεις,η Αθήνα και η Σπάρτη.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν προσπάθησε να εξαλείψει τον περσικό κίνδυνο,και να διαδώσει τον ελληνισμό στα πέρατα του βάρβαρου κόσμου.Δεν εκμεταλλευτικέ οικονομικά του λαούς που είχε κατακτήσει,είχε πιθω ο άνθρωπος,για αυτό οι κατακτημένη λαοί τον δέχτηκαν σαν ελευθερωτή και τον ακολούθησαν πρόθυμα.Άλλοι τον έχουν χαρακτηρίσει αλαζόνα,κοινός ψώνιο.δεν έχουν άδικο,άλλα αυτό είναι συχνό φαινόμενο στις μεγάλες προσωπικότητες όπως του ηγέτες,γλυκαίνονται από τη δόξα και γίνονται νάρκισσοι και αλαζόνες.Αποτελέσματα αυτής της αλαζονείας όμως ήταν η δολοφονία του Κλιτού,που του έσωσε τη ζωή στη μάχη της Ίσου,και του βετεράνου στρατηγού Παρμενιωνα.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΈΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΊΑ
334π.Χ.Μάχη στο Γρανικό ποταμό,πολιορκία της Μιλήτου,Πολιορκία της Αλικαρνασσού.
333π.Χ.Μάχη της Ίσου,πολιορκία της Τυρού,η οποία ήταν η μοναδική πόλη που κατέστρεψε.
332π.Χ.Κατάληψη της Συρίας,της Παλαιστίνης και της Αιγύπτου.
333π.Χ.Μάχη των Γαυγαμήλων,συντριβή του περσικού στρατού,κατάληψη της Βαβυλώνας.
326π.Χ.Μάχη του Υδάσπη ποταμού,και ολοκλήρωση της εκστρατείας.

ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ
Όταν πέθανε ο μέγας Αλέξανδρος,μιας και ο γιος του ήταν ακόμα βρέφος,δεν είχε ορίσει διάδοχο,όταν τον ρώτησαν σε ποιον θα άφηνε την αυτοκρατορία,εκείνος απάντησε <<στον καλύτερο>>.Έτσι η αυτοκρατορία μοιράστηκε λίγο αργότερα στους στρατηγούς του μεγάλου Αλέξανδρου,Αντιγόνο,Λυσίμαχο,Πτολεμαίο,Σέλευκο και Κάσσανδρο.Υστέρα από εμφυλίους πολέμους,με αποκορύφωμα τη μάχη της ύψους 301π.Χ.οι ζώνες διοίκησις της αυτοκρατορίας έγιναν και επίσημα ανεξάρτητα βασίλεια.Η αυτοκρατορία του μεγάλου Αλέξανδρου δεν υπήρχε ποια.Οι πόλεμοι συνεχίστηκαν από τους επιγόνους των στρατηγών και μετέπειτα βασιλείς των ελληνιστικών κρατών,με επιφανέστερους τον Δημήτριο τον πολιορκητή,τον Πτολεμαίο Β',τον Σέλευκο Β' κ.λ.π.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ

Η ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΗ ΕΚΣΤΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Ο μέγας Αλέξανδρος σκόπευε να εκστράτευσει στη δύση,εναντίον της Καρχηδόνας,των Ελληνικών πόλεων της Σικελίας και της ανερχόμενης Ρώμης.έτσι δε θα υπήρχε κανένας αντίπαλος,προς το παρόν τουλάχιστον,να ανταγωνιστή την μεγάλη ελληνική αυτοκρατορία.

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ
Ο Αλέξανδρος οραματιζόταν έναν κόσμο όπου όλοι οι λαοί θα συνυπήρχαν με σχετική ελευθέρια,και θα προχωρούσανε τα φώτα του ελληνισμού,μιας και πολιτισμός αντίστοιχος δεν υπήρχε τότε,οι περισσότεροι λαοί ήταν βάρβαροι και ημιβάρβαροι.Για αυτό άλλωστε παρότρυνε τους μικτούς γάμους Ελλήνων με Περσίδες,και Περσών με Ελληνίδες,άλλωστε η γυναίκα του η Ρωξάνη ήταν περσικής καταγωγής.Με αυτό τον τρόπο,ο ελληνισμός θα ήταν η κυρίαρχη δύναμή στον τότε γνωστό κόσμο.Αν είχαν υλοποιηθεί αυτά τα σχέδια,ο ρους της ιστορίας θα άλλαζε,και η ανθρωπότητα μπορεί να είχε αποφύγει πολλές συμφορές που ήρθαν αργότερα.

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
Η ζωή και η δράση του μεγάλου στρατηλάτη έγινε θέμα για πολλά κινηματογραφικά και λογοτεχνικά έργα,στην περσική και ρωμαίικη γραμματεία ακόμα,το 1964 γυρίστηκε η ταινία ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του Ρόμπερτ Ρόσεν με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον ,ενώ ορόσημο αποτελεί και η ταινία του Όλιβερ Στόουν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ με τον Κόλιν Φάρελ.Μέχρι σήμερα η πανελλήνια εκστρατεία εμπνέει πολλούς φιλέλληνες παγκόσμιος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΛΙΒΕΡ ΣΤΟΟΥΝ 2004